در آبانماه 1394 جمعی از فارغ التحصیلان سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد)با هدف انجام فعالیت های عام المنفعه گرد آمدند.
زمینه های کاری مختلف از جمله خدمات درمانی و بهداشت ، آموزش ، فقر زدایی ، مقاوم سازی و سایر موارد با بضاعت تجربه‌ی بانیان که عمدتاً دانش آموخته رشته های مهندسی و پزشکی هستند، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. از آنجائی‌که برخورداری از زندگی شایسته تمام مردمان در این سرزمین کهن دغدغه ی اصلی و مشترک جمع بوده است ، توسعه پایدار با رویکرد توانمند سازی و بومی سازی، مسیر قابل حصول این مهم شناخته شد. در این راستا آموزش کلید واژه و شاه بیت بالندگی و راه‌گشای پیشرفت و توسعه در کنار حفظ محیط زیست و ثروت‌های بین نسلی است.
کودکی بی شک اثر بخش ترین سن برای آموزش مفاهیم بنیادی ، فرهنگی و کارکردهای اجتماعی می باشد. عدالت اجتماعی و در ذیل آن عدالت آموزشی سر لوحه‌ی هر اقدام ماندگار در این حوزه است. لذا نگاه به آموزش درمحدوده‌ی 5 تا 9 سال در مناطق کم برخوردار با الویت اقلیت‌های مرزنشین به ویژه در جنوب شرق کشور، چشم انداز فعالیت گروه تعیین شد.